De eerste stappen zijn gezet. Een geleidelijke kennismaking, goed bedacht door de groepsleiding van het gezinsvervangend tehuis waar onze nieuwe pleegzoon nog woont. Wij hebben elkaar nu een aantal keer gezien. Een kennismakingsgesprek, gesprekken met zijn ouders, met een groepsbegeleider komen kijken naar onze woning, naar de musical met zijn vader, koken voor de groep en een weekend logeren. Volgende week komt hij nog een paar dagen en dan is het echt. Dan woont hij bij ons.
Ons gezinsritme zal ingrijpend veranderen. De interactie en de gesprekken aan tafel zullen anders zijn. Grappig om te merken dat wij een balans hebben met z`n drieën. Onze levens zijn goed op elkaar afgestemd. En nu maken wij ruimte voor ons nieuwe pleegkind. Het is spannend en leuk tegelijkertijd. Ik verheug me op de gesprekken tussen de jongens, de verhalen en de grappen.
Een prachtige jongen van dertien. Een te grote pet, waaronder twee heldere blauwe ogen soms een inkijkje geven in zijn gedachten. Wat sproetjes en een ´grappige` lach. Wij zullen hem steeds beter leren kennen. Wij gaan een `eerste´ jaar tegemoet, net zoals destijds, Intensief en niet voorspelbaar. Wij bouwen stap voor stap een band op, met hem en met zijn familie.
Ik hoop dat wij hem de onvoorwaardelijke liefde kunnen geven. Geen verwachtingen koesteren en hem laten groeien vanuit de wetenschap dat het goed is. Ik hoop dat hij net zo´n mooi mens wordt als onze andere pleegzoon. En dat die twee een band krijgen. Hun geschiedenissen zijn natuurlijk niet vergelijkbaar, maar vertonen wel parallellen. Dat wij een rustpunt kunnen vormen in zijn reis naar volwassenheid.
Ooit had ik een droom. Een groot gezin, met héél véél jongens. Dat begint aardig in de richting te komen. Naast de twee pleegkinderen ben ik donorvader van twee prachtige jongens. Allebei op de grens van volwassenheid. En hoe mooi is het als wij in de nabije toekomst met z´n zessen op pad gaan. Mijn droom is veranderd. Ik wil de jongens bieden wat ze nodig hebben, het gaat niet om mij. Ik help slechts. En er is geen mooier gevoel dan er voor hen te zijn!