Wij hebben de knoop doorgehakt. Wij opteren voor een tweede pleegkind. Met onze pleegzoon gaat het goed, erg goed en dat betekent dat wij ruimte hebben voor een tweede kind. Wij hebben er met z’n drieën uitgebreid over gepraat. Wat zijn onze wensen? Wat voor kind past bij ons? Het ongemakkelijke gevoel van een wensenlijstje dringt zich weer op. Ik herinner me nog goed dat wij dat jaren geleden ook moesten invullen. Ik heb de neiging geen wensen te benoemen. Elk kind is welkom! Toch voeren wij het gesprek. Veel plaatsingen, zeker die van pubers, zijn niet succesvol. Een goede match is het halve werk.
Onze pleegzoon is zestien, bijna zeventien, dat maakt de leeftijd makkelijk, tussen de 12 en 15. Een jongen of een meisje? Wij hebben een mannenhuishouden, dus waarschijnlijk past een jongen beter. So far so good. Veel contact met de familie? Dat vind ik best ingewikkeld, dus dan maar een “gemiddeld” contact. Extravert of Introvert? Ook daar de gulden middenweg. Het is vooral belangrijk dat hij bij onze pleegzoon past. En in mijn achterhoofd een knagend stemmetje, dat elk kind in nood welkom is, en dat pleegzorg toch een vraag voorlegt als zij omhoog zitten met een kind.
Onze pleegzoon verheugt zich enorm. Het vooruitzicht dat hij minder last heeft van onze niet aflatende aandacht is een zeer aantrekkelijk perspectief. Hij vindt het wat moeilijker dat hij ook er wat voor op moet geven, maar biedt ruimhartig aan om thuis te zijn en opvang te bieden. Mijn gedachten gaan terug naar het kennismakingsgesprek, nu drie jaar geleden. Hoe je probeert in te schatten of je denkt dat het gaat lukken. Onze pleegzoon denkt aan de kinderen uit het opvanghuis, wij aan de talloze beschrijvingen van kinderen die een plaats zoeken in de maandelijkse nieuwsbrief. In afwachting van gezinsuitbreiding.
De kerstvakantie staat in het teken van het herinrichten van de kamers. Wij schuiven met bedden, creëren een werk- annex lounge kamer en wij weten niet wat er gaat komen. Het kan nog geruime tijd duren, het kan ook heel snel gaan. Spannend, onwennig, af en toe twijfels, maar vooral héél leuk. Wij zijn in afwachting. Hoe zal het zijn?